வலது, இடது இரண்டில் எது உயர்ந்தது? இடது கை பழக்கத்தால் என்ன பிரச்னை?!!

வலது, இடது- இதில் எது முக்கியமானது என்ற கேள்விக்கு இதுவரை உலக அளவில் சரியான புரிதல் இல்லை. எதாவது கொஞ்சம் தப்பு நடந்தாலும் கூட, அங்கே வலது மற்றும் இடது குறித்துப் பேசப்படுகிறது.

ஆனால், வலது மற்றும் இடது என்பது உண்மையில் சமமா? பரவாயில்லையா? இது குறித்து நாம் கொஞ்சம் ஆழமாக சிந்திக்க வேண்டும்.

நல்லது மற்றும் கெட்டது, தூய்மை மற்றும் தூய்மையற்றது, தூய்மை மற்றும் தூய்மையற்ற தன்மை ஆகியவை வலது மற்றும் இடது ஆகியவற்றைக் கொண்டு கணக்கிடப்படுகின்றன. அப்படியிருக்கும் போது, வலது அல்லது இடது என்று பாகுபாடு பார்ப்பது பெரிய தவறு என்பதே உண்மை.

நான் பிபிசி தெலுங்கில் செய்தி வழங்குபவராக பணிபுரிகிறேன். யூடியூபில் இல் நான் வழங்கும் புல்லட்டின் வீடியோக்களின் கீழ் பெரும்பாலான நேரங்களில் ஒரு கேள்வி முன்வைக்கப்படுகிறது.

“நீங்கள் ஏன் உங்கள் வலது கையில் கடிகாரத்தை அணிந்திருக்கிறீர்கள்?”

ஏனென்றால் நான் இடது கை பழக்கமுடையவர். அதனால்தான் வலது கையில் கடிகாரம் அணிந்திருக்கிறேன். வலது கை பழக்கம் உள்ளவர்கள் பெரும்பான்மையாக இருக்கும் சமூகத்தில் இடது கை பழக்கம் உள்ளவர்களை ஒரு படமாக பார்ப்பது வழக்கம். வலது கைப் பழக்கம் உள்ளவர்கள் இடது கையில் கடிகாரம் அணிவதால், வலது கையில் அணிவது விந்தையானது.

எனது இடது கை பழக்கத்தால், இதுபோன்ற கேள்விகள் மட்டுமல்ல, சில சிக்கல்களையும் நான் அடிக்கடி எதிர்கொள்கிறேன். அவற்றில் சில வேடிக்கையாகவும் சில சோகமாகவும் உள்ளன.

சிறுவயதில் ஒவ்வொரு முறையும் புத்தகத்தில் எழுதும் போது சுண்டு விரல் முதல் மணிக்கட்டு வரை உடல் முழுவதும் குட்டையாக இருக்கும். சில சமயங்களில் நான் எழுத்துகளைத் திருப்பிப் போட்டேன். அதாவது அவற்றைப் படிக்க ஒரு கண்ணாடி தேவை. கண்ணாடியில் பார்த்தால் தான் அதைச் சரியாகப் புரிந்துகொள்ளமுடியும். அதுதான் கண்ணாடி எழுத்து என்று அழைக்கப்படுகிறது.

ஆனால் நான் எழுதியதைப் படிக்க எங்கள் பள்ளி ஆசிரியர்களுக்கு கண்ணாடி கிடைக்காது! அதனால்தான் நான் கண்ணாடி எழுத்தை எழுதினேன். இல்லாவிட்டால் இன்று கின்னஸ் சாதனை புத்தகத்தில் இடம்பிடித்திருப்பேன்.

இப்போதும் சில சமயங்களில் ‘p’ என்பதை ‘q’ என்றும் ‘q’ என்பதை ‘p’ என்றும் எழுதுகிறேன். இதெல்லாம் இடது கையின் மகிமை.

எனது பள்ளி நாட்களில் ஒருமுறை கைகுலுக்குவது எப்படி என்று எங்களுக்குக் கற்றுக்கொடுக்கப்பட்டது. அனைவரும் வரிசையில் நின்றோம். ஆசிரியர் வந்து ஒவ்வொரு மாணவரையும் கைகுலுக்கினார்.

என்னிடமும் வந்து அவர் கைகுலுக்க நான் ஆவலுடன் காத்திருந்தேன். அந்த நேரம் வந்தது, ஆசிரியரும் என் முன் வந்து நின்றார். அவர் என்னிடம் கை குலுக்குவதற்காக வலது கையை என்னை நோக்கி நீட்டுவதற்கு முன், நான் வழக்கம் போல் என் இடது கையை முன்னோக்கி நீட்டினேன். அவர் திடுக்கிட்டு, வலதுகையை பின்னால் இழுத்துக்கொண்டு அவருடைய இடது கையை முன்னோக்கி நீட்டினார். இதற்கிடையில் நான் என் இடதுகையைப் பின்னோக்கி மடக்கிவிட்டு வலது கையை முன்னோக்கி நீட்டினேன். அப்போது இந்த வலது, இடது குழப்பத்தில் கை குலுக்குவது சில வினாடிகள் தடைபட்டது.

மொத்த மாணவர்களும் அப்போது சிரித்தனர். அந்த கைகுலுக்கல் நிகழ்ச்சியை நினைக்கும் போதெல்லாம் இப்போதும் எனக்கு சிரிப்புத்தான் வருகிறது. கடைசியாக என் ஆசிரியர் என்னை எல்லோரையும் போல வலது கையைப் பயன்படுத்த அறிவுறுத்தினார்.

நான் 4ஆம் வகுப்பு படித்துக் கொண்டிருந்தேன் என்று நினைக்கிறேன், பரீட்சை நேரத்தில் நடந்த ஒன்று எனக்கு நினைவிருக்கிறது. வருட இறுதியில் தேர்வு எழுதிக்கொண்டிருந்தேன். சிறிது நேரம் கழித்து என் இடது பக்கம் திரும்பி பார்த்தேன். நான் எழுதிய ஒவ்வொரு எழுத்தையும் பக்கத்தில் அமர்ந்திருந்த பையன் நன்றாகப் பார்த்து எழுதினான்.

நான் இடது கைப்பழக்கம் உடையவர் என்பதால், எனது தாளில் நான் எழுதும் அனைத்தும் எனது இடது பக்கத்தில் அமர்ந்திருப்பவர்களுக்கு நன்றாகத் தெரியும்.

எனது 10 மற்றும் 12 ஆம் வகுப்பில் கண்காணிப்பாளர்கள் அவ்வப்போது என் அருகில் வந்து அமர்ந்து கொள்வார்கள். என் மீது அவர்களுக்கு தனி பாசம் இருப்பதாக நான் நினைத்துக் கொள்வேன். ஆனால், எனது விடைத்தாளை அவர்கள் எளிதில் படிக்க முடியும் என்பதால் தான் எனக்கு அருகே அவர்கள் வந்து அமர்ந்திருந்தார்கள். அதுதான் விஷயம்.

இடது கை பழக்கம் இருப்பவர்கள் எழுதும் போது, அவர்களுக்கு இடதுபுறம் இருந்து பார்த்தால் அந்த எழுத்துகள் நன்றாகப் படிக்கும் வகையில் இருக்கும்.

முதன்முறையாக போட்டித் தேர்வுகளை எழுதுகையில் தேர்வு மையத்தைப் பார்த்தபோது அனைத்து இருக்கைகளிலும் வினாத்தாளை வைப்பதற்கான மேடை வலது பக்கம் இருந்ததைக் கண்டேன். ஆனால் நான் என் இடது கையால் எழுதுகிறேன். அதனால் நான் கீழே உட்கார்ந்து தேர்வு எழுதினேன். அப்போது, விடைத்தாளை வைப்பதற்கான அட்டை இல்லாததால் அதை தரையில் வைத்து எழுத வேண்டியிருந்தது. கீழே குனிந்து 2 முதல் 3 மணி நேரம் எழுதியதால், மறுநாள் கழுத்து வலியும், முதுகு வலியும் வந்தது.

ஒருமுறை நான் ஒரு தொழிலை நான் தொடங்க விரும்பிய போது, தொடக்கத்தில் தேங்காய் உடைக்க வேண்டியிருந்தது. நான் இடது கை பழக்கம் உள்ளவர் என்பதால் வலது கையால் தேங்காய் அடிக்க வேண்டிய நிர்பந்தம் ஏற்பட்டது. அது மிகவும் கடினமாக இருந்தது. தேங்காயை இடது கையால் அடிக்க பழக்கவழக்கங்களும், மரபுகளும் ஒத்துக் கொள்ளாது.

வலது கையால் தேங்காயை இரண்டு மூன்று முறை அடித்தேன். ஆனால் வலது கையின் வலிமை அந்தத் தேங்காய் உடைவதற்குப் போதுமானதாக இல்லை. கூடுதலாக, அதிக வலிமை தேவைப்பட்டது. அதனால் எனது வலது கையை நன்றாக உயர்த்தி ஒரு கணம் கண்களை இறுக்க மூடிக்கொண்டு பலமாக அடித்தேன்.

ஆனால் அந்த நிகழ்ச்சியில் பூஜை போட வந்திருந்த புரோகிதர், மந்திரங்களைச் சொல்லி முடித்தவுடன் தான் தெரிந்தது, அவரது முகத்தில் தேங்காய் இலேசாகத் தாக்கியிருந்தது. சிறுவயதில் படிக்கும் போது இந்த இடதுகைப்பழக்கம் சிரிப்பை வரவழைத்திருக்கலாம். ஆனால் இந்த இடதுகைப் பழக்கம் காரணமாக பொதுமக்கள் எதிர்கொள்ளும் அனைத்து சிரமங்களும் பொதுவான பழக்கவழக்கங்களின் காரணமாக ஏற்படுகின்றன எனக் கருதமுடியாது.

பெரும்பாலான மக்கள் வலதுகைப் பழக்கம் கொண்டவர்களாக இருப்பதால் இடது கை பழக்கம் கொண்டவர்களை வித்தியாசமாகப் பார்க்கும் பழக்கம் நிலவுகிறது.

இடது கை பழக்கம் உள்ளவர்களை தொந்தரவு செய்ய விரும்பினால், அவர்களுக்கு ஒரு கத்தரிக்கோலைக் கொடுங்கள். ஏனெனில் கத்தரிக்கோல் போன்ற ஏராளமான பொருட்கள் பொதுவாக வலது கைப்பழக்கம் உள்ளவர்கள் பயன்படுத்துவதற்காகவே தயாரிக்கப்படுகின்றன. இடது கையால் அவற்றைப் பயன்படுத்துவது மிகவும் கடினமாக இருக்கும்.

சமையலறையில் பயன்படுத்தப்படும் கத்திகள் ஒரே மாதிரியானவை. காபியை உறிஞ்சிக் குடிக்கப் பயன்படுத்தும் குவளைகள் வலது கையால் ஸ்டைலாக வைத்திருக்க சிறந்தவை.

கணினியில் நாம் பயன்படுத்தும் மவுஸ் கூட வலது கை பயனர்களுக்கு ஏற்றவகையிலேயே தயாரிக்கப்படுகின்றன. அதை வலது கையால் பயன்படுத்த கட்டாயத் தேவை இருப்பதால் அதற்குக் கற்றுக்கொண்டேன்.

சமூகத்தில் உள்ள அனைத்து வகையான பொருட்களும் வலது கையால் பயன்படுத்துபவர்களுக்காகவே வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளன. சில நிறுவனங்கள் குறிப்பாக இடது கை பழக்கம் உள்ளவர்களுக்காக தயாரிப்புகளை தனியாகத் தயாரித்தாலும், அது இன்னும் ஆரம்ப நிலையில் மட்டுமே உள்ளது.

உலகில் பெரும்பாலான பொருட்கள் வலது கை பழக்கம் கொண்டவர்கள் பயன்படுத்துவதற்கு ஏற்றவகையில் தான் தயாரிக்கப்படுகின்றன.

பெரியவர்கள், உறவினர்கள் எனப் பலரும் எங்கள் வீட்டுக்கு வரும் போது, இடது கையால் நான் நல்ல தண்ணீர் கொடுக்கும் போது, அந்தத் தண்ணீரைக் குடிக்காமல் போய்விடுவார்கள். அதைப் பார்த்து அம்மாவுக்கு வருத்தமாக இருக்கும்.

வீட்டைச் சுத்தப்படுத்துவது, சமைப்பது, இடது கையால் பரிமாறுவது என்று எல்லா வகையிலும் என்னைத் திட்டியவர்கள் யாரும் இல்லை. பூஜைகள் செய்யும் போது கையைப் பயன்படுத்தும் தேவை இருக்கிறது. நான் இடது கைப் பழக்கம் உள்ளவராக இருப்பதால், சில இடங்களில், என் இடது கையை வைத்து, அது எங்கே அசுத்தத்தை ஏற்படுத்திவிடுமோ என்று பலர் குழம்புவது வழக்கமாக இருந்து வருகிறது.

அதனால் தான் எனக்கு விவரம் தெரிந்த வயதில் இருந்தே எங்கள் வீட்டில் உள்ள அனைவரிடமிருந்தும் நான் விலகியே இருப்பேன். வலது கையால் பணத்தையோ, பொருளையோ கொடுக்காவிட்டால் பலர் சாபம் விடுவது போல் பார்க்கின்றனர். ஒரு சிலரை இடது கையால் தொட்டால் கூட, அவர்களை நான் தாழ்வாகப் பார்ப்பது போல் சிலர் நினைக்கிறார்கள்.

எனக்கு மட்டுமல்ல, பல இடது கை பழக்கம் உள்ளவர்களுக்கும் இந்தப் பிரச்னை உள்ளது. சமூகத்தில் உணர்ச்சிகரமானதாகக் கருதப்படும் சாதி, மதம், பழக்கவழக்கங்கள் மற்றும் மரபுகளின் பெயரால், சில பெற்றோர்கள் பிறப்பிலிருந்தே இடது கை பழக்கத்தை வலுக்கட்டாயமாக மாற்ற முயற்சிக்கின்றனர்.

ஒருபுறம், எளிய விஷயங்களை அல்லது சிறிய பணிகளைச் செய்வது மிகவும் கடினமாக இருக்கும். மறுபுறம், சமூகம் காட்டும் குறுகிய மனப்பான்மை மற்றும் பாகுபாடுகளைத் தவிர்த்து, வாழ்க்கையில் முன்னேற வேண்டும்.

அதனால் தான் வலது இடது என்று ஒப்பிட்டால் அது பிழையானது என நான் உணர்கிறேன். இப்படி எல்லோரும் நினைத்தால் இடதுகை பழக்கம் உடையவர்கள் பல விஷயங்களை இழக்க வேண்டியிருக்கும்.